خلاقیت دم دست شماست

رابرت ساتون نویسنده و استاد علوم مهندسی و مدیریت دانشکده استنفورد : " خلاقیت  آن قدر که به بهره وری ربط دارد به داشتن استعداد  زیاد مربوط نیست . برای رسیدن به ایده ای که جواب می دهد، بسیاری را که جواب نمی دهد را امتحان کنید. تعدادش کاملا تصادفی است و قاعده مشخصی هم ندارد."جادویی در خلاق بودن وجود ندارد بلکه این تنها تصمیم فرد برای خلق چیزی است که او را خلاق می کند. ¹

می توانید ساعتی از امروز را به تفکر گذرانده و سپس تصمیم لازم را برای خلق کاری بگیرید و با برنامه ریزی حرکت را آغاز کنید. این همان قانون 80/20 است که شما در روز ساعتی را به برنامه ریزی طی می کنید تا در اجرا چندین برابر امکان موفقیتتان بالاتر برود. 

از کارهای ساده و دم دستی می توانید شروع کنید، کاری که برایتان یک برد حساب شود. این کار نیاز نیست ساخت موشک بالستیک باشد، حتی طراحی یک وبلاگ ساده و یا خلق یک نرم افزار بدون حتی نوشتن یک خط برنامه نویسی، همه و همه مطمئنا به مغز شما می فهماند که موفقیتی را کسب کرده اید و از انجا به بعد ذهن و فکر انسان خود را برای انجام کارهای بزرگتر آماده می کند. 

یادتان باشد مغز شما مکرر به شما دستور توقف می دهد. مراقب باشید.(نگی نگفتیها) 

^{1 خلق یا نفرت - دن نوریس}

هل من مبارز

صبح که از خواب بیدار می شویم انگار یکی دارد فریاد می زند: هل من مبارز؟  کسی انگار هی ما را برای مبارزه ای فرا می خواند. به ناگاه بعد این عبارت یاد مبارزه مختار سقفی و یل یل شامی می افتم که بعد از کلی هارتم و پورتم با یک ضربه جناب مختار از پای در آمد. 

مبارز حرفه ای

باید به کناری رفت و مانند مربی ای که ورزشکارش در میدان مسابقه اس از زاویه ای دیگر به ماجرا نگاه کرد با این تفاوت که این بار آنکه وسط میدان است خودمان هستیم و باید خود دیگرمان از گوشه میدان ما را بررسی کند. برای شنیدن صدای خودمان نیاز است بال و پر بزنیم و مانند کودک پر جنب و جوش بی فعال لحظه ای آرام نداشته باشیم. 

کشیشان هیاتی

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

العمل العمل

هر روز نوشته های زیادی در فضای مجازی به اسامی مختلف به ثبت می رسد، از کلام معصومین گرفته تا دانشمندان. برچسب هایی که به یک نوشته الصاق می شود تاثیر زیادی در توجه افراد دارد (البته خیلی ها هیچ حسی بهشون دست نمیده). شاخک ها بلند می شود 

شب جمعه

تاریخ فراموش نخواهد کرد بدن نازنین فرزند دختر پیامبر را عریان در صحرا رها کردند ...

بنویس

مانند آتشفشان بودم 

پر از گدازه های سوزان 

ولی شروع به نوشتن کردم  

حالا مانند چشمه ای زلالم...

دختر شاه

تو کافی بود بخندی! دردهایش تسکین می یافت و قلبش آرام می گرفت... 

حق داشت! هم خنده هایت، مادرش را به یادش می آورد هم نگاه کردنت، راه که می رفتی تسبیح در دستانش به گردش می افتاد... 

شیرین تر ...

نیاز به دیده شدن نداشت، کسی به دیده شدن نیاز دارد که در چشم نباشد. او که 13 سال روز شب لحظه ای از جلوی چشمان عمو دور نشده و علیِ اکبرِ دومِ عموست به بال بال زدن نیاز نداشت. 

بدون تو نمی توانم

می دوید، چیزی جلودارش نبود ... نه مانند دونده ای که تمام تمرکزش رد کردن از خط پایان است. دویدنش حیاتی بود... 

نمیخواست تجربه لحظه آخر تکرار شود.