عواقب پست های ما

آیا به عواقب کار خود در فضای مجازی می اندیشیم؟ منظور از این پست مسائل اعتقادی نیست و صرفا از جنبه های اجتماعی به آن نگاه می کنم. در قران به این اشاره شده که ما به ازای هر کار خیر و شری مورد محاسبه قرار می گیریم. شر آن به خودمان برمی گردد و خیر آن نیز همان. این می شود که انسان زیرک نسبت به تمامی اعمال خود هوشمندانه عمل می کند و برای دوری از اشتباه از امکان فکر کردن که محصول عقل سلیم است بهره می برد. 

درگیر شو

شما نسبت به کاری که سخت به نظر می رسد چه عکس العملی  نشان می دهید؟ آیا شما هم از جنس کسانی هستید که در مقابل کارهای سخت واکنش تان فرار است؟ مثال ساده ای بزنم. آیا برای قرار گرفتن در مقابل دوربین و صحبت کردن با خودتون کلنجار می روید؟ 

هلوعا

إِنَّ الْإِنْسانَ خُلِقَ هَلُوعاً  یا برای ما صدق نمیکند یا جایی که خودش دوست دارد عمل می کند و آنجا که در آن فایده ای است تن به کار نمی دهد. تا سفره را می بینیم و غذاهای رنگارنگ مدار سیر شدن و سیستم عصبی تشخیص پر یا خالی بودن معده از کار می افتد. چشم هم که فدای قدرتش بشوم انگار او از معده گرسنه تر است. 

تخلیه کن

چند سالی است که تب کنکور با رقابت موسسات کمک آموزشی به اوج خود رسیده و هر کدام با شیوه خاص خود در جذب و همراه کردن دانش آموزان وارد میدان شده اند. تبلیغات گسترده تلویزیونی، سایت های تبلیغی و روزنامه هاو نشر پوسترها و وجود دفاتر در شهر ها و روستاها و حضور در هر جایی که فکر بنی بشر قد نمی دهد باعث شده تا خانواد ها از سال دهم و شاید قبلتر فرزندان خود را وارد بازی ای کنند که خود می دانند در آینده شان تا چه حد تاثیر گذار است .

عشق کافی نیست

اگر فردی ماشینی را بدون تحقیق، صرف اینکه چشمش آن را گرفته است بخرد به دلیل هیجان بالا، احتمالا عیوب آن را نخواهد دید و به تدریج که هیجانش فروکش کرد یکی یکی عیب های آن را می بیند. عشق های هیجان مدار مثل مخلوط دو عنصر است به این دلیل به راحتی به جدایی می رسد. دختر و پسر هنگام ازدواج باید تناسب با یکدیگر را در نظر بگیرند. چرا که ترکیب ، بدون رعایت تناسب حتی در معادلات شیمیایی نیز ثمر ندارد. چنان که با هر نسبتی از ترکیب اکسیژن و هیدروژن، آب تشکیل نمی شود. 

«بخشی از کتاب مثل های روان نوشته محمد حسین قدیری »