سگ دو

سگ دو چیست؟

این کلمه می تواند به شکل های مختلف خودش را نشان دهد. به عنوان مثال در جایی به عنوان صفت کسی مورد استفاده قرار می گیرد که علاوه بر داشتن سرعت مناسب، رفلکس بدنی قابل قبولی را داراست. مثلا بهمن سگ دو نام کسی است که در مدرسه ما همیشه رتبه یک را می آورد آن هم نه به صرفا سرعت مناسب بلکه نفس چاقی که داشت، بر عکس جوان امروزی که قلیان نمی گذارد نفس داشته باشد. جای دیگری که این عبارت دو کلمه ای کاربرد دارد برای کسی که خیلی تلاش می کند اما خرجش همچنان به دخلش نمی ارزد. در جامعه ما کسانی را می بینیم که به معنای واقعی کلمه، سگ دو می زنند اما حریف مخارجشان نمی شوند. این جماعت نه اینکه خرج زیادی داشته باشند نه، آنها در مایحتاج اولیه خود به خاطر شرایط بد اقتصادی مانده اند.

در روایات داریم که انسان باید 8 ساعت را برای کار و تلاش، 8 ساعت را برای استراحت و 8 ساعت را برای لذت های حلال بگذارد. رعایت نکردن دستورات الهی در زمینه های اقتصاد،ی فرهنگی، مدیریتی و اجتماعی کار را به جایی رسانده که مردم روزی چند ساعت در ترافیک هستند و بقیه روز و مقدار اعظمی از شب را نیز باید کار کنند تا بتوانند از عهده مخارج سنگین برآیند. خانواده های زیادی را داریم که سال در سال نمی توانند به سفر ساده زیارتی بروند، تفریح بماند. از هزینه های رفت و آمد گرفته تا اسکان و خوراک.

علت پیش آمدن "سگ دو" چیست؟

در پاراگراف بالا یکی از مشکلات را عدم توجه به دستورات الهی یادآوری کردیم. بانک های ربوی، زندگی بر اساس سود بیشتر، توجه بیش از اندازه به تجملات، مصرف گرایی، دوری از انسانیت و عدم توجه به دیگران از دلایل عمده به وجود امدن سگ دو می باشد. کارخانه دار ما برای اداره کارخانه وام می گیرد و به علت نوسان بازار و وارادات بی رویه و عدم توجه مسئولین از عهده بازپرداخت بر نمی آید و حالا نوبت سگ دو زدن است که به این در و آن در بزند برای جلوگیری از ورشکستگی. ربا در جامعه ما موج می زند. تاریخ را مرور می کنیم و میبینم که ربا و نزول را یهودیان در دنیا ترویج داده اند و وقتی اقتصاد و بانکداری کشوری بر اساس غربی باشد که لباس مسیحت دارد ولی یهودی فکر می کند و عمل می کند نتیجه اش این می شود که پول های مردم با ربا نجس می شود. امروز خانم محجبه ای که سن و سالی از او می گذشت در بانک برگه ای را در مقابل یکی از باجه ها قرار داد و از متصدی باجه پرسید؟ به این حساب سود تعلق می گیرد و متصدی در جواب ایشان کفت: بله ده درصد. خانم کهنسال سوال دوم را خیلی مهندسی شده پرسیدند که : شرعی است؟ متصدی که شاخش ناگهان رشدی مانند رشد دلار داشت گفت: بله شرعی است. همانجا زیر لب گفتم: بله کلاه شرعی... ربا می گیری و باید سگ دو بزنی. در تاریخ یهود داریم که خداوند برای اراده آنها ارزش فراوانی قائل بود. غذا در دسترشان بود، مثلا سلوی که پرنده ای بود که می توانستند از گوشت آن استفاده کنند در فاصله ای کمی از زمین پرواز می کردو کافی بود دست دراز کنی تا شکار شود. انگار خود سلوی منتظر شکار شدن بود. این قوم چون هیچ کاری را بی بهانه رد نمی کرد از موسای نبی عدم و پیاز خواست. آنها تنوع طلب بودند و گرفتار شدند و ما حد را از تنوع طلبی آنها نیز گذرانده ایم و این می شود که بلا نسبتتان مانند هاپو می دویم ولی به جایی نمی رسیم.

در این پست نمی خواهم به مقوله سیاسی آن بپردازم که ما هر چه می کشیم از این بی سیاستی است. مردم ما سیاست را فحش می دانند و در واقع نمی دانند که بدون سیاست چنین اتفاقی رقم می خورد که تا بوق سگ باید دوید. انتخاب درست سیاسی، نگاه عمیق سیاسی، توجه به زنگ خطر ها و خط قرمزها همه و همه می تواند برای برون رفت از این شرایط کمک کند. جامعه ای که نگاهش برای انتخاب شعار آزادی باشد و آنهم آزادی از نوع زیر شکمی باید جوابش را در معیشت خود مشاهده کند. گاهی فکر می کنم کاش می شد سن شرکت در انتخابات را بالاتر ببرند، چون با قشری طرف هستیم که درصد زیادی از آن ها هنوز خوب و بد را تشخیص نمی دهند. درست است که خیلی میفهمند اما فهم شان در حد فناوری است آنهم نه همه شان. وقتی دختر بچه 15 ساله ما که 6 سال از سن بلوغش گذشته با انجام بازی خودش را می کشد، وقتی جوان پسر ما هنوز ساعتها در موبایل خود مشغول بازی کلش است و فکر می کند دنبای واقعی هم مجازی است و هر از چند گاهی باید گله ای به جایی اتک بزند، چرا نباید سن انتخابات را بالا برد؟ بی انصافی است که آن دست را در نظر نگیریم که با داشتن سن کم، از برخی بزرگترها هم بیشتر بصیرت دارند.

حرف آخر؛ مسائل مانند زنجیر بهم گره خورده اند. نمی شود اقتصاد را بدون سیاست و سیاست را بدون اقتصاد پیش برد. "سگ دو" نتیجه پاره شدن حلقه های زنجیر اداره مملکتی است که در استحکام آن خودمان دخیل بوده ایم.