قدیمی ها یادشان هست بقچه ی پارچه ای را که هر صبح گوشه ای از گره بزرگ آن را می گرفتند و راهی می شدند به دشت و صحرا. مادرم تعریف می کرد که پدرش همیشه همراه
۳
۰
این پست رو به زبان محاوره می نویسم شاید حالم رو بهتر کنه.
محمد آقا که قبلا پست کیت های تشخیص ایشون رو در وبلاگ گذاشتم منو به چالش دعوت کردند که لازم میدونم شرکت کنم. ۱۰ کاری که باید قبل از مرگم انجام بدم رو می نویسم .شاید مشترکاتمون باهم کم باشه ولی اینها تمام دنیای من هستند.
زیارت حضرت آقا با مخلفاتش
نوشتن کتاب (موضوعاتش مختلفه)
خرید یه خونه که بتونم توش حسینیه و کتابخانه شخصی بزنم
فراگرفتن آموزش عکاسی
سرپرستی تعداد زیادی بچه های یتیم
معلمی معلمی معلمی (تدریس در مدارس راهنمایی و دبیرستان با موضوع تاریخ)
سکوت و رسیدن به مرحله گفتار حق
تولید محتوای مطلوب
ادامه دارد ....
۳
۰
این پست کپی شده از وبلاگ فوق العاده نقل بلاگ
این روزها اسم کیت خیلی به گوشمون می خوره، اما شاید مثل روغن غیرتراریخته ی طبیعت فقط می شنویم و دقّت نمی کنیم که چی هست. اوایلی که کرونا وارد کشور شده بود یه صحبتی از فردی شنیدم و تا حدودی در جریان قرار گرفتم که قضیه این کیت ها چیه.
کیت همیشه وجود داشته و علم پزشکیِ مدرن بهش وابستگی شدیدی داره. دقیقا بر خلاف طب اسلامی و سنتی که اساس کارشون روی علائم هست طب مدرن خیلی از تصمیماتش رو بر اساس نتایج همین کیت ها می گیره. در واقع نمونه ی گرفته شده از فرد که هرچیزی می تونه باشه و اسم نمی بریم وارد این کیت ها می شه و با یه سری بررسی ها جواب هایی روی کاغذ میاد که پزشکان مطابق با اون به نتیجه می رسن و عمل می کنن.
۱
۰
(متن بازنگری نشده است)
قله ای که میخواهی فتح کنی کجاست؟
هر کسی در دنیایی که برای خود ساخته حتما قله ای را برای فتح در نظر گرفته هر چند که کوه نوری نداند و میلی هم به تحمل سختی های قله نداشته باشد. آیا قله ای را برای خود ترسیم کرده اید؟ دور و بر ما را کسانی گرفته اند که در آمده اند چند صباحی زندگی کنند و کوله باری برای آنطرف جمع کرده نکرده شات داون شوند. همین! اگر خود به اطراف خود نگاه کنید کسانی را خواهید دید که هیچ برنامه ای برای آینده خود ندارند و چپ و راست به مملکت ایراد می گیرند و بد و بیراه می گویند که آخر این چه مملکتی است و در آن میان کسی نیست که از انها بپرسد تو خودت برای این مملکت چه فایده ای داشته ای بزرگوار. عده ای دنبال قله می گردند در حالی که نمی دانند قله را خودشان باید ترسیم کنند. عزیزم جانم دلبرم قله را خودت باید ترسیم کنی. قله باید رو به رویت باشد. قله سعادت توست. یاد شب عاشورا می افتم که حضرت سیدالشهدا گوشه ای از مکان اصحاب خود در بهشت را در مقابلشان نمایان کرد. قله آنجاست که برای رسیدن به آن تکه تکه شدن زیباست، بی سر شدن هم لذت دارد.
چند چندیم؟
آقای بچه مسلمان! نقشه را برای ما ترسیم کرده اند. ما حیران نیستیم وقتی دقیق ترین نقشه را در اختیار ما قرار داده اند. اگر نقشه خوانی هم ندانی می توانی از آن استفاده کنی. کافیست رجوع کنی. کمی بالا و پایین کنی، مشورت کنی، سکوت کنی و پند پذیر باشی و از همه مهمتر بعد از خواندن حدودی از نقشه حرکت است. آری حرکت و ما هر چه می کشیم از این عدم تحرک است. ما در جا نشینی را به جان خریده ایم. جواد موگویی در سفری که این اواخر و در اغتشاشات عراق داشت می گفت: خبرنگارها و روزنامه نگارهای ما در تهران زیر کولر دفتر نشسته اند خبر می زنند در حالی که خبرنگار بی بی سی و فاکس نیوز و الجزیره درست در وسط میدان حضور دارند. حالا آن خبر کجا و این کحا. ما از خودمان ده هیچ عقبیم . چون حرکتی نکرده ایم. کاملا در لاک دفاعی فرو رفته ایم و اصلا قصدبیرون آمدن هم نداریم. به قول پپ گواردیولا: توپ را بگیر و توب را بده. عزیزم نقشه داری الگو داری حرکت کن. جا به جا شو. ما گاهی موبایل مان آنتن نمی دهد ده تا جا عوض می کنیم تا به شرایطی برسیم که خط برای برقراری ارتباط فراهم شود اما حالا که خودمان به نتیجه ممکن نرسیده ایم توقف کرده ایم. مسلمان! جا به جا شو!!! اگر اینجا موفق نبودی اگر کسی به حرفت گوش نداد، اگر تره که هیچ، یونجه هم برایت خرد نکردند جا به جا شو. هزار راه برای رسیدن به قله وجود دارد. راه خودت را انتخاب کن.
سیکس پک شو !!!
نگاهش که می کنی انگار ده سال ممکلت گرفتار کرونا شده اند و او نیز عین ده سال در قرنطینه فقط خورده و خوابیده که اینجور ورم کرده است. این مسیر آدم فربه نمی خواهد. این مسیر با تن پروری هیچ رایطه ای ندارد. تا این شرابط را داری بهتر است همان سرباز فضای باشی تا اینکه دیگران را در میدان واقعی کچل کنی. صبح تا غروب در خانه و زیر پتو لمیده و توییت می کند. در دنیای کوچک خود فکر میکند که الان در جای ترامپ نشسته که توییت 250 کارکتری اش بازار بورس را دچار چالش می کند و یا ترازهای مالی جهانی را بهم می ریزد. آقا! داداش! خالو! هالو!!! پاشو عزیزم! درک شما از افسر جنگ نرم با انجه رهبری عزیزمان گفته زمین تا آسمان فرق دارد. این سرداری و افسری جنگ نرم هم قاسم سلیمانی شدن می خواد. یعنی در میدان واقعی حاضر باش!!!
جا دارد اینجا تشکری کنم از کیبورد محترم لپ تاپم که بینظیرترین کیبورد دنیاست. معرفی میکنم کیبورد تبلت هیبریدی ایسون ترنسفورمرز.
۲
۰
برای کسی که همیشه یک پایش بیرون منزل بوده، خانه نشینی مانند قرار گرفتن در قفسی است که آفتاب هم با او قهر کرده است. بعد از وقت اداری نیم ساعتی بیشتر فرصت در خانه ماندن نبود و این فرصت را نیز در اختیار شکم مبارک می گذاشتیم و بعد از آن با بلند شدن صدای قران از بلندگوهای مسجد راهی می شدیم. ساعتی در مسجد کنار جوانان و نوجوانان خوش بودیم و بعد نانوایی و خانه و فیلم و کل کل با بچه ها.
شاید قدر ندانستیم و غر زدیم. اما به هر حال چند مدتی است که قرنطینه شده ایم و حالا نوبت تبدیل تهدید به فرصت است. وقتی از زوایای مختلف به کرونا و درد سرهایش نگاه می کنیم به نتایج جالبی می رسیم که یکی از آنها از درجه اهمیت بیشتری برخوردار است. مطالعه زندگی، دقت و بازبینی عمیق در سبک زندگی ای که غربی ها برای ما برنامه ریزی کرده اند.
حدود دو هفته است که زن و بچه ما در قرنطینه هستند. نهایت بیرون رفتنشان در پارکینگ منزل است و نهایت تفریحشان فیلم و سریال. چرا؟ چون تا وقتی که ما بیرون از خانه سرگرم هستیم نمی دانیم که آنها چطور این زمان های طولانی در منزل را می گذرانند. چرا وقتی ما به منزل می آییم همسرمان کمی بهم ریخته است و شاکی از شیطنت دو پسر بچه که واقعا از در و دیوار هم بالا نمی روند.
این دو هفته زمان خوبی بود برای اینکه خوب بچه ها را تحت نظر بگیریم و مشکلات زمان های خلوت همسرم با بچه ها را بررسی کنم. بچه ها از صبح که بیدار می شوند یا مشغول خوردند یا سروکله زدن باهم یا تماشای فیلم و یا فوتبال در گذرگاه و نقطه استراتژیک منزل. بچه ها لحظه ای از جلوی چشم مادرشان دور نیستند و آن بنده خدا به هر طرف که رو کند کسانی را می بیند که به جان در و دیوار و تمیزی خانه افتاده اند.
حال چه کنیم که مقداری از این فشار و استرس و دردسرها کم شود. کتاب فروشی شهر بهترین مکانی بود که می توانست مقداری این مشکلات را حل کند. آقا مجتبی را با شش جلد کتاب رمان نوجوان سرگرم کردیم و انصافا در مدت یک هفته کتاب ها را خواند. آخر شب ها می دیدم که کتاب را برداشته و دارد با شوق مطالعه می کند. حالا می ماند آقا مصطفی که مشکل او هم با انیمیشن جذابی مانند بچه رییس تا حدودی حل شد. خانم خانه هم مقداری از سرشلوغی اش را کاهش داده و حالا کتاب می خواند.
مشکلی که این روزها گریبان ما را گرفته ارتباط زیاد بچه ها با موبایل و کامپیوتر است. آقا مجتبی که مقداری بزرگ شده حالا دوست دارد هری پاتر ببیند و شبها پای سریال فرار از زندان که اصلا متناسب سن او نیست بنشیند. آقا مصطفی هم به تبعیت از او یا با گوشی مشغول ماشین بازی است که فقط به در و دیوار به زند یا تماشای فیلم تگزاس با بازی پژمان جمشیدی.
در زمان باز بودن مدارس نیمی از وقت آقا مجتبی در مدرسه می گذشت و وقتی می آمد درس و خستگی امان نمی داد که بخواهد مشغول کار دیگری باشد و در زمان حضور آقا مجتبی در مدرسه، خانم خانه آقا مصطفی را به طور کامل پوشش می داد اما این تعطیلی ناگهانی مدرسه و قرنطینه باعث شده کمی برنامه ها دچار ایراد شود.
قرنطینه برای هر که سود نداشت من فیضش را بردم. فرصت مطالعه بیشتری پیدا کردم و کتابهای جدید تری به کتابخانه ام اضافه کردم و حالا مانده برنامه ریزی برای عید و تعطیلاتی که امسال جز با کتاب خواندن پر نخواهد شد.
۱
۰