و کوچه انتهای دنیا بود

الحمدلله الذی تحبب الی و هو غنی عنی 

و سپاس خدای را که با من دوستی ورزید، در حالی که از من بی نیاز است.

علامت سوال!

راستی چرا خدا با بی نیازی ای که دارد

من با تو خوشم

یادت هست؟ 

اولین بار که در مقابل فرزندت نشستم و از تو حرف زدم. نمی دانم چه حالی داشت، اصلا به حرف هایم گوش می داد یا نه، ولی آن شب که تنم به رعشه افتاده بود و کلمات با لرزش زیاد از دهانم خارج می شد اتفاقاتی را برای رقم زد که بعد از بیست سال دار و ندارم را به آن مدیونم.

بدون روضه

هر کس دنیایش یک جوری به پایان می رسد.

دنیای من بدون روضه 

هل من مبارز

صبح که از خواب بیدار می شویم انگار یکی دارد فریاد می زند: هل من مبارز؟  کسی انگار هی ما را برای مبارزه ای فرا می خواند. به ناگاه بعد این عبارت یاد مبارزه مختار سقفی و یل یل شامی می افتم که بعد از کلی هارتم و پورتم با یک ضربه جناب مختار از پای در آمد. 

شب جمعه

تاریخ فراموش نخواهد کرد بدن نازنین فرزند دختر پیامبر را عریان در صحرا رها کردند ...

دختر شاه

تو کافی بود بخندی! دردهایش تسکین می یافت و قلبش آرام می گرفت... 

حق داشت! هم خنده هایت، مادرش را به یادش می آورد هم نگاه کردنت، راه که می رفتی تسبیح در دستانش به گردش می افتاد... 

شیرین تر ...

نیاز به دیده شدن نداشت، کسی به دیده شدن نیاز دارد که در چشم نباشد. او که 13 سال روز شب لحظه ای از جلوی چشمان عمو دور نشده و علیِ اکبرِ دومِ عموست به بال بال زدن نیاز نداشت. 

بدون تو نمی توانم

می دوید، چیزی جلودارش نبود ... نه مانند دونده ای که تمام تمرکزش رد کردن از خط پایان است. دویدنش حیاتی بود... 

نمیخواست تجربه لحظه آخر تکرار شود.

در کربلا آب بود اما ...

عده ای می گویند در کربلا آب بوده و حضرت سید الشهدا در پشت خیمه ها چاهی کنده اند و با آن اهل بیت و یاران را از تشنگی نجات داده اند و این ماجرای تشنگی حضرت خرافاتی بیش نیست. 

حیوان سرش را بر زمین میکوبید

روضه مقدمه نمیخواهد، همانطور که امام رضا علیه السلام بی مقدمه یکی از سختترین روضه ها را برای فرزند شبیب بیان فرمودند(کلیک بفرمایید)

کافیست یک بار مقتل را با دقت بخوانید خواهید