فساد در حکومت علوی، جمهوری اسلامی

خیابان ها پر شده از صدای سرودهای انقلابی و ماذنه ها و بلندگوهای دولتی و مسجدها بوی گل و یاسمن را پخش می کنند... امام آمد و شاه رفت را بر در و دیوار چسبانند و روزها را نام گذاری می کنند و ده روز برنامه های شبانه و روزانه را ابلاغ ...

اینهایی که متصدی امور فرهنگی هستند کجا زندگی می کنند؟ آیا در دفترهای گرم و شیکشان لحظه به لحظه از حال مردم با خبرند و از روی اینکه دیگر دغدغه معیشتی مانده روی زمین نمانده به جلسات تدوین برنامه های فرهنگی روی می آورند؟

جانا !!! بزرگوارا!!! کمی از پله های صعب العبور دفتر طبقه چندمت پایین بیا و بی خیال نارگیل هاشو تا ببینی کار فرهنگی بدون پشتوانه و نگاه سیاسی اقتصادی دردی است بر زخم های هرروز نمک مالی شده مردم...

تاج سرا!!! با مراما!!! حالاکه حقوق چند ده میلیونی را نوش جان (شما بخون کوفت) می کنی کمی هم برای حلال شدنش تلاش کن. بچه ها را که به حمدلله در سیستم اداری اقتصادی چپادیده ای و اقتصادشان رو به راه است. حال زحمتی بکش برای اینکه بفهمی کار فرهنگی ات چرا دردی را درمان نمی کند کمی فکر کن.
شاید بگویید که ربط فرهنگ و اقتصاد را در این جملات پیدا نمی کنیم. شخصیت زبیر را در همان اسلاید ها مرور کنید. شخصیتی فرهنگی، سیاسی و انقلابی.

بازاری مشغول کار خود است. واردات و صادرات را می فهمد. نیاز و عرضه را درک می کند. اما آدم سیاسی و فرهنگی که تخصصی در اقتصاد ندارد با بازار چه می کند؟عده ای می گویند فلانی (مرحوم متوفای استخر) پدرش فلان مقدار زمین و سرمایه را داشت. نوش جان اموات و احیاءش اما چرا این لامصب تمام نمی شود. آیا اینها از همین نظریه پیروی می کنند که پول، پول می آورد؟ درست است همین ها هستند که چرخه اقتصاد را لنگ می کنند. همین هایی که سیاست بازی برایشان رانت های کلان را به ارمغان آورده و چه ارمغان تاریکی است این بادآورده ی جهنم ساز.

امثال زبیر ها هنوز زنده اند. انقلابی، جبهه رفته و سیلی خورده، شکنجه و تبعید شده ...
در تعریفی مقام معظم رهبری انقلابی ها رو به دو دسته تقسیم می کنند، انقلابی هایی که بعد از انقلاب پای کار مانده اند و ادامه می دهند تا نتیجه نهایی صورت بگیرد و دسته ای که بعد از انقلاب سهم خواهی کرده اند. سهم مالی، جایگاه و مقام و ...

امام نیامد که ما پرچم بزنیم و در و دیوار شهر را پر کنیم از پوستر و شرشره. نه جانا!!! آمد تا دستگیر مستضعفین جهان باشیم نه با سفره های خالی مردم خودمان. امامان آمد تا ریشه های فساد را به آتش بکشیم و دست مفسد را در هر جایگاهی که هست قطع کنیم از بیت المالی که امیرالومنین بخاطر آن به برادرش نیز رحم نکرد اما عده ای پروار کرده اند گرگ های دندان تیز کرده ی اموال مسلمین را ...

امام نیامد تا کارگری هفته ای چند بار شرمنده زن و بچه اش شود و آن دیگری بخاطر نان شبش تن به خود فروشی دهد و کسی از شکم سیری در خیابان با دست درازی پدرش به بیت المال مستی کند و عربده مایه داری بکشد....

ناخوش احوالم
کسی برای اجازه چند صد هزارتومانی ش مانده است و آن پروار شده در خانه ی چند ده میلیاردی ش دم از کاربرای اسلام می زند. ای دمت بدون باز دم بماند.

پست اینستاگرامی مرتبط با این نوشته را از دست ندید. 

نمی نویسم . #فساد #مفسد #سرمایه #جنگ #امام #مبارزه #دولت #حسن #روحانی #ظریف #هاشمی #فائزه #رفسنجان #مردم #معیشت #انقلاب #فجر #گرسنگی #مستضفین #میلیارد #بیت_المال #تولید #اقتصاد #آمریکا #نفوذ #پول #رشوه #رانت #قوه_قضاییه #تن_فروشی #اعتیاد

حسرت

می گویند قیامت یوم الحسره است. انسان، حسرتِ شده ها و نشده هایی را می خورد که به وقوع پیوسته است. حسرت انجامیده ها و نینجامیده ها. حسرت حرکتی کند یا تند. 

امروز حال و هوایم را که پیش بینی می کنم می بنیم رو به بارانی شدن است. بادهای موسمی وزیدن گرفته و نقشه های ماهواره ای نشان می دهند که از رفتن کنار رودخانه ها باید اجتناب شود. در بخش هایی نیز رگبار پراکنده احتمال وقوع دارد. 

دنیایی که در روایات دو روز طول آن را برآورد کرده اند را چه به یوم الحسره خوانده شدن. آیا می ارزد برای این دو روز که بسته به سرعت اینترنت به چند ساعت هم کاهش پیدا کرده حسرتی بخوریم؟ حسرت نداشته ها، نشده ها، نرفته ها، نکرده ها و ... 

بیایید باهم حرف بزنیم. از حسرت هایی که اطرافمان رقص و پایکوبی می کنند. ما را به خود مشغول کرده اند تا ما فرصت های دیگر را نیز از دست بدهیم. 

یوم الحسره در دنیا را زنجیره ای بهم تنیده از ارتباطات دنیایی دارد و وارد شدن برای کشف این پیچیدگی ها چیزی جز از دست دادن های فرصت های پیش رو ندارد. 

ترکیبی از منطقی بودن، داشتن برنامه ریزی و توکل می تواند راهگشایی کند.