از وقتی که یادم میاد همیشه دوست داشتم جایی روی دیوار مطالبی که دوست دارم رو یادداشت کنم تا همیشه جلوی چشام باشه. قدیما که این تخته وایت بردها نبود خیلی حال نمیداد چنین کاری کنی و اگر هم میخواستم برگه ای روی دیوار بچسبونیم چون اتاق ها مشترک بود به زد و خورد می انجامید (شوخی) . میگن حرف حرف میاره ، یادم اومد که از نوجوانی دوست داشتم اتاقی بر خودم بود تا میتونستم توش راحت باشم و بریزم و بپاشم و ... البته این آرزو رو همین الان هم دارم چون اتاقم الان محل رفت آقا مجتبی (پسرم) شده و ایشون در این اتاق جولان میدند . این تخته وایت برد ها برا نجات افرادی مثه من هم تولید شده تا در طول روز بی دلیل و با دلیل بریم عقده های چند ساله رو روش خالی کنیم . خوشبخانه در محل کار اتاق مدیری داریم که از تخته وایت برد استفاده میکنه و وقتی براش نیاز به تخته رو مطرح کردم خیلی راحت قبول کرد . با این کارش به خودم گفتم شاید اون بنده خدا هم شرایط مثه منی رو تجربه کرده باشه .
پیشنهادم برا اونایی که دنبال موفقیت هستند اینه که حتی به شوخی هم که شده تخته سفیدی رو تهیه کنند و برنامه های روزانه شون و حتی آرزوهاشون رو روی اون بنویسند .
- ۰ نظر
- ۳۰ آبان ۹۶ ، ۱۳:۳۵