شتاب کن ، فاصله بگیر

 بابا که مثه همیشه حرکات و رفتارش پر بود از درس، اتفاقی رو جلوم رقم زد که معنی واقعی تربیت عملی رو فهمیدم .

هیچ وقت برا فهموندن چیزی به ما زور نزد .

اون شب توی اون جمعیت که هر کی مشغول حرف زدن و خندیدن و گفتن خاطره بود دیدم یهو سرعت گرفت ...

من که نمیدونستم چی شده با چشمام تعقیبش کردم 

خودتون که میدونید بعد نماز چیزی مثه گده های چند نفره حال نمیده و انگار اصلا نماز جماعت برا همینه که بعدش با رفیقات بگی و بخندی ... 

نمیخواستم صحبت محمد رو قطع کنم اما صحنه ای که جلوی چشمام اتفاق افتاده بود چیزی نبود که من و اونجا نگه داره ... 

من بدو رفیقام بدو 

من بدو محمد بدو 

امیر و رضا هم که یه خرده از ما دورتر بودن هم هاج و واج انگار مات شده بودند فقط نگاه میکردند. 

اینو باید میگفتم که بابا سن و سالی ازش گذشته  و کار سنگین براش خوب نیست .

فقط می تونم بگم دیررسیدم ...

یه گوشه از فرش های تازه شسته شده سنگین رو گرفته بود مثه جوونا خودش رو قاطی کار کرد و انگار نه انگار این همه جوان واستادن و ... 

خلاصه یاد یکی از حرفهای قشنگ چند روز پیشش افتادم که وقتی دوستم از برای انجام یه پروژه کمک خواست بهم گفت :پسر جان !

گفتم :جان بابا

گفت : اگر کار خیری دیدی به سمتش شتاب کن و اگر شر دیدی ازش فاصله بگیر ... 

و واقعا اون شب معنی "شتاب کن" رو فهمیدم.