معضل
از معضلات این روزهای من دسترسی به مقالات علمی و معتبری است که نیاز مبرمی به آنها دارم. وقتی با دقت گذشته ام را مرور می کنم به این نکته می رسم که رفیق خوب از جمله چیزهایی است که من در زندگی به شدت از کمبود آن دچار خسارت شدم.
مشکل دومی که دست و پنجه نرم کردن با آن خستگی زیادی را برایم به ارمغان آورده نداستن زبان کشور بیگانه انگلستان است. بله! کاش فرصتی فراهم می شد تا خودم را به این سلاح مجهز می کردم تا برای دو تا مقاله پیزوری از سیویلیکا به چیز خوردن نیفتم.
آقایون!خانوما! دانستن زبان خیلی به کار میاد و از اون مهمتر حوصله گشتن توی مقاله های به روز و جدید است که به رشد علمی انسان کمک شایانی خواهد کرد.
برای پایان نامه به شدت مشغول خواندن مقاله هستم و به خودم میگم کاش یه رفیق با صفا بود که خیلی وقت پیش من رو به خواندن مجبور میکرد.
این پست صرفا جهت این نوشته شد که زیاد از نوشتن دور نشم.
ببخشید اگر محاوره و کلاسیک قاطی شد.
