رماتیسم مدیریتی
چهارشنبه, ۴ ارديبهشت ۱۳۹۸، ۱۰:۴۶ ق.ظ
انتخاب ملاک و معیار ما دچار رماتیسم شدید شده و این ورم های مشاهده شده در مدیریت های کلان، حاصل از خارج شدن از اصولی که معیارهای ما را شکل می دادند. به این روایت شریف دقت بفرمایید.
- اِنَّ اَمیرالْمُؤْمِنینَ وَ الاَئِمَّهَ مِنْ ذُرِّیتِهِ هُمُ الْمَوازِینُ؛[5] امیرمؤمنان و امامان از فرزندان او ترازوهاى سنجش اند.1
به عنوان مثال مصرف آب یک کارواش را با خانه یک سالمند مقایسه کنیم و حالا برچسب کاربر پرمصرف را بر فیش آب کارواشی بچسابیم و بوق و کرنا.
یا میزان استفاده فلفل کشور هندوستان رو با مصرف فلفل منطقه دو تهران کوچه علیمحمدی داخل کوچه بن بست پاچنار مقایسه کنیم بعد بفرماییم که تهرانی ها به این خاطر افسرده اند.
یا پوشک استفاده شده نوزادان یک کشور پیشرفته را با یکی از دهات هایی که هنوز مای بی بی به آن سفر نکرده را بررسی کنیم و ادامه نتیجه گیری ...
اینجا مقایسه های ما دچار مازوخیسم سه لایه با آستر کتان شده اند و چاره ای را برای آن باید جستجو کرد.
برای خیلی از امورات ما معیار و ملاکی وجود دارد و می توانیم عمل خود را با آن بسنجیم. همان روایت بالا نمونه و شاهد و بهترین مثال است که قیامت اعمال در میزان و سنجه فرزندان امیرمومنین قرار می گیرد. چرا؟ چون آنها نمونه کامل حق و عدالت هستند. روایت چقدر دقیق به این موضوع اشاره کرده است که بهترین در عملکرد می شود معیار و بر اساس آن باید پاسخگو باشیم.
مثال و مقدمه بالا برای آن عزیزانی است که دکترای استراتژیک دارند و ادعای شان لایه ازن را دچار پارگی درجه سه کرده است و می آیند اقتصاد ایران را با امارات سنجش می کنند. جالب است که بدانیم و می دانیم که امارات نه از نظر جمعیت، نه وسعت ؛ نه امکانات، نه تحریمها ، نه جنگ ها، نه منطقه، نه هیچ موردی با ما شباهت ندارد. برای نمونه اگر تنها یک عدد موشک بالستیک که هیچ، بالشتیک به مرکز شهر ابوظبی نه به ساحل ام‌القیوین برخورد کند چه اتفاقی خواهد افتاد؟
جواب و نتیجه آن به مقدار کافی معلوم است. یکی از معظلات ما در دانشگاه ها، اساتیدی هستند که از غرب فقط و فقط هارتم پورتمش را آموخته اند و مقداری به فکر این نبوده اند که آقا این دانشجو احمق نیست و مانند مابقی انسان ها دارای اندیشه است و کافیست مقداری عمل سرچ کردن را بداند تا علامه گوگل حفظه الله اطلاعات کافی و وافی را به او بدهد.
آن از اساتید؛ این از مدیران ما که دچار بری بری اندیشه اند و این مورد در تصمیمات مدیریتی شان به شدت قابل مشاهده است. نمونه آن کسانی هستند که تورم را محاسبه می کنند. چون تورم حاضر را با چرتکه هم اگر حساب کنیم بالای 50 در می آید چه برسد به سیستم های رایانه ای.
البته این دیدگاه هم وجود دارد شاید محاسبه عدد درست را نشان دهد ولی گوینده صفحه کلاچش دهان نامبارکش صاف شده که اعدادی چنین که میدانید را بیان می کند.
