سید مجتبی
سید مجتبی هاشمی را باید جایی جستجو کرد که اوضاع بهم ریخته ای دارد. هر جا بی نظمی باشد سید مجتبی باید باشد تا اوضاع را سامان بخشد. فرمانده جنگ های نامنظم است و می داند در اوضاع بهم ریخته چه کند.
28 اردیبهشت سالروز شهادت مردی است که ثابت کرد، نیاز نیست حتما در میدان جنگی باشی که با توپ و تانک و مسلسل مبارزه می کنند، کافیست آینه دق دشمن باشی تا در محل کار به فیض شهادت نائل آیی. حکایت سید مجتبی حکایت احمدی روشن ها و شهریاری ها و صیادشیرازی هاست.
حالا در روز شهادت سید مجتبی باید یادی کنیم از کسانی که در خاک دشمن رفت و آمد می کنند، دشمن را شیطان خطاب می کنند اما تمام امید دشمن اند و دلخوشی مذاکرات. کسانی که لباس سفید دیپلماسی می پوشند با یقه بسته، اما در اصل سرباز دشمن اند وقتی پای میز معامله عزت می دهند و لبخند می گیرند.
مجتبی را باید یکی از نماد های زیبای رحماء بینهم دانست وقتی چند خانواده بی سرپرست را چندین سال با فروش خانه شخصی خود مدیریت می کرد. انگار کرامت با نام مجتبی گره خورده و نمی شود به این راحتی از کنار او عبور کرد.
هر روز در این اوضاع بهم ریخته و نامنظم وجود امثال سید را بیشتر لازم می دانم، کسانی که در بدترین شرایط نگذاشتند آب دردل کسی تکان بخورد. امثال سید را باید این روزها در کنار رهبری عزیز می دیدیم تا کاری روی زمین نماند، جای کسانی که به جای پاسخگویی، گزارش کارهای نکرده و وعده های به تحقق نرسیده شان را می دهند و منتظر پاسخگو می گردند. این روزها بیشتر به فرمانده جنگ های نامنظم نیاز داریم، جنگی که خودی های ناخودی به راه انداخته اند و فریاد یا جنگ یا صلح سر داده اند. یا جنگ برای ما عادی شده و واژه ای است که مانند شراب چهل ساله ما را بیشتر بر سر شوق می آورد اما "یا صلح " را نمی فهمیم.
و در این ماه مبارک باید بخوانیم: و ما ادراک غربزده. و تو واقعا چه می دانی که غربزده کیست. کسی که برای لقمه نان نگرفته ای دم تکان می دهد و برای آرامشی خیالی جان را در طبق اخلاص می گذارد. غربزده وعده گراست هم در وعده گرفتن هم در وعده دادن. وعده رفع تحریم، وعده ثبات اقتصادی، وعده رشد و هزاران وعده ی تو خالی دیگر که داده شدو بماند وعده های گرفته شده.
تنها راه پیروزی مقاومت است و راه مقاومت را کسانی می دانند که در جنگ با دست خالی در مقابل لشکری تا دندان مسلح ایستادند نه کسانی که مانند فیلم های هالیووندی منتظر بت من هستند تا با شنل مخصوص آمریکایی نبض میدان را به دست گیرد. این جنگ سربازی مانند سید مجتبی می خواهد.
