کتاب بخونی می میری؟
مطالعه مانند خوردن شیرموز بستی با خامه در کافه است در کتابخانه باشد بیشتر مزه می دهد.
کتابخانه های ما شده محل رفت و آمد دانش آموزانی که محیط آرامی در خانه برای خواندن درس های کنکوری ندارند. محیط کتابخانه های ما به جای بوی پژوهش بوی کنکورهایی را می دهد که از 1 میلیون نفر شرکت کننده 1 میلیون نفر قبول می شوند و جنگ برای دانشگاه بهتر است و چه جنگی است وقتی بین مدرک دانشگاه صنعتی شریف و دانشگاه علمی کاربردی قورقوز تپه اختلافی نیست. کتابخانه های ما شده محل نگاه های حرامی که خیابان را مناسب چشم چرانی نمی دانند. گاهی انقدر سن مطالعه برای کنکور در کتابخانه های عمومی ما پایین می آید که کشورهای پیشرفته دنیا برای آموزش مخ زنی در تبلیغات به ایران سفر می کنند و با طراحان تبلیغات کنکوری و موسسه های کنکوری ملاقات می نمایند. کتابخانه هایی با بوی سبزی و گردو با گوش هایی که اگر دکمه ای بود صدای دکمه هایش آرامش اقیانوس آرام را هم جریحه دار می کرد.
مطالعه در جمع مانند بردن اسم ترشک است مغز را آب می اندازد
خاصیت کتابخانه این است که شما در جمعی قرار می گیری که در حال مطالعه هستند و این خود محرکی فوق العاده قوی است برای در آغوش کشیدن کتاب. ناخود آگاه به سمت کتاب حرکت می کنی و چشمانت مانند قوی ترین اسکنرهای دنیا اسم کتاب ها و جلدهای منقش آن را اسکن می کنند و انتخاب آخرین گزینه است قبل نشستن و مطالعه. خوبیِ کتابخانه انبوهی کتاب است. مانند قرار گرفتن در باغی که انواع میوه ها را در آن کاشته اند و می توانی از هر میوه ای مزه کنی. کتابخانه مانند آشپزی است که همه غذا ها را بلد است کافیست طلب کنی. در این چند سال آموخته ام برای کتابخوان شدن باید خودم را گرفتار کنم. همیشه خودم را در مسیری قرار داده ام که مخاطبان پر سوالی حضور داشته اند یعنی قشر نوجوان و جوان. بچه هایی که خیلی با جوان های قدیم فرق دارند، براحتی قانع نمی شوند و دلیل می خواهند و این یعنی برای جواب درست باید سطح مطالعه را در زمینه های مختلف افزایش داد.
مطالعه بدون یادداشت برداری مانند چیدن آجرهای بنا بدون سیمان است
در پست یادداشت برداری مقداری درباره نوشتن توضیح دادم و حالا می خواهم آن مطلب را کامل کنم. شاید به چشم شما هم خورده باشد ک در برخی کتابی که به تازگی به چاپ می رسند در هر صفحه، حاشیه نویسی شده است و یا متن اصلی را از یک طرف جمع کرده اند که شرایط حاشیه نویسی فراهم شود. یکی از بهترین راه های ماندگاری متون در حافظه خط کشی زیر جملات و کلمات است ولی تاثیری که حاشیه نویسی دارد بی اندازه بیشتری است. یکی از کارهای اثربخش نشر انقلاب اسلامی ایجاد فضای مناسب برای حاشیه نویسی کتاب ها و استفاده از کاغذ کاهی برای چاپ است که هم در نوشتن متن در کتاب ایجاد لذت می کند و هم در هزینه تاثیر دارد. البته اصول حاسیه نویسی چیزی نیست که به سادگی بتوان از کنار آن گذشت. عده ی همان متن موجود را در حاشیه می نویسند و عده ای از روشی متفاوت استفاده می کنند. این افراد ابتدا کتاب را می خوانند سپس استراحت می کنند و در مورد مطلبی که خوانده اند کمی فکر کرده و سپس دریافت های درستی که از متن داشته اند را در حاشیه کتاب یادداشت می کنند. عده ای نیز کلمه بازی می کنند و کلماتی که می تواند تیتر مناسبی برای یادآوری باشد را می نویسند.
