باید کتاب خوب تولید شود

مدتی بود دستم به نوشتن نمی رفت. حدود یک ماه بود که صفحه اینستاگرام را بروز نمی کردم و وبلاگ هم نیز از این قائده مستثنی نبود. دلیلش را نمی دانم. هر وقت این حالت بوجود می آید به این نکته می رسم که نگاهم دچار کوتاهی شده است. وقتی به مسائل دقیق و ریزبینانه نگاه نکنیم به این جا می رسیم که کف گیر نوشت مان به ته دیگ می خورد. 

تولید محتوای عالی آرزویی است که به شدت به دنبال آن هستم و از بین حدود دویست و خرده ای مطلب که نوشته ام هیچ کدام را خودم قبول ندارم. شاید عده ای این را شکسته نفسی بدانند و عده ای دیدگاهم را کاملا قبول کنند اما برای خودم واضح و روشن است که نوشته هایم را باید لب رودخانه اروند بگذارم تا با شدت به جایی برده شود که خودم خبر ندارم کجاست. 

سوال!

آیا محتوایی که در حال تولید آن هستیم در روند رشد جامعه اثر گذار است؟ آیا هدف از نوشتن فقط نوشتن است یا درون مایه ای دارد که باید به آن توجه کنیم؟ آنچه به رشد خودمان کمک می کند و انچه در جامعه تاثیر دارد؟ 

گاهی که به کتابفروشی ها سر می زنم و با مشاهده برخی کتاب ها به خودم امیدوار می شوم. نوشته هایی از روی شکم سیری، موضوعی که ضرروت روز جامعه نیست و کلی ایراد های اساسی که نمی شود به سادگی از کنار آن عبور کرد. شاید این عبارت درست نباشد اما حقیقتی است که این کلاس های نویسندگی عده ای را چنان امیدوار می کنند که طرف حاضر نیست با سایه اش راه برود و نتیجه این می شود که خذعبلاتی به چاپ می رسد که فقط ناشر از آن سود می برد. 

«کتابخوانی باید یک سیره و سنت رایج بین مردم ما بشود... البته در کنار این مسائل باید به فکر باشیم و دغدغه نوع کتابهایی که تولید می شود نیز در ما باشد. باید کتاب خوب تولید شود. کتاب یک غذاست؛ یک غذای روح است؛ یک نوشیدنی روح است و چنانچه مقوی باشد روح را تقویت می کند. بیشتر باید تلاش شود که کتابهای خوب چاپ و منتشر شود...»¹

^{1 مصاحبه در صدا و سیما در ششمین نمایشگاه بین المللی کتاب}