طبقه بالا
باید کمی رنگ و بوی اینجا را دچار تغییر کنم. شاید تا به حال آنقدر که باید حواسم به مسائل مهمتری از سفر کربلا و نوشتن و خواندن نبوده که اینچنین شده ام. با اجازه تان میخواهم کمی درباره مسائل روز بنویسم از مجلسی که جدای از ملت شده و از دولتی که دیپلماسی اش آنفولانزای اسبی گرفته و به جای لگد زدن به دشمن، خودی ها را لگد مال می کند.
نقل محافل امروز بیشتر مسائل اقتصادی است و این برایم هنوز نامفهوم است. همین هایی که نالانند بیشتر می خرند و تلنبار می کنند. علتش را که جویا می شوی می گویند معلوم نیست فردا گیر بیاید یا نه و از کجا معلوم فردا همین را با چه قیمتی بفروشند. این دعوای همیشگی من با خانواده است و از آن مدل دعواهای بی نتیجه مانند برجام که سودش را بقال می برد و ضررش را ما.
نباید به مردان اقتصادی ایراد گرفت. چرا تمام تیرها را به سمت مردان اقتصادی خود نشانه گرفته ایم؟ سوال؛ این وزیر و اقتصاددان ما کجا درس خوانده اند؟ ایران؟ آمریکا؟ کجا؟ چه خوانده اند؟ بگذریم از اعتبار دانشگاه و روش درس خواندن و نمره و ... شما بفرمایید در دوره تحصیل این عزیزان دروس اقتصاد را بر اساس کدام مکتب خوانده اند؟ اقتصاد اسلام یا غرب؟ با همین سوال ساده می توان به جواب خیلی از مسائل رسید. من همیشه برای دوستانم مثال می زنم. می گویم برای موفقیت و مسائل انگیزشی کتاب های برایان تریسی را بخوان چون خیلی خوب و کاربردی توضیح داده است اما نگاهی هم به قرآن و نهج البلاغه هم بینداز . نگاه کاملا مادی غرب به تمامی مسائل نتیجه ای بهتر از این بهمراه نخواهد داشت. این موارد نفی کامل اقتصاد غربی نیست. آن ها رشد فوق العاده ای در مسائل اقتصادی داشته اند ولی آنچه ما را با آن ها و تفکراشان جدا می کند در چند نکته حائز اهمیت است. راه و روش رسیدن به سرمایه، وظیفه سرمایه داری، نتیجه سرمایه داری و نداشتن نگاه آخرتی به ثروت. همه این موارد جای بحث دارد که در این پست به آن نمی پردازیم.
مردان اقتصادی ما بر اساس تفکری عمل می کنند که جامعه را به دسته بندی های ناعادلانه ای تقسیم می کند. طبقه اشراف و طبقه متوسط و طبقه ضعیف. این نتیجه نوع نگاه است. نوع نگاهی که پایه گذاری آن یهودیان بوده اند و نمی شود به راحتی آن را انکار کرد. دنیایی که باید در آن برای عده ای اندک کار کرد و آن کمترین ها تصمیم می گیرند دنیا چطور اداره شود. در راس امور اقتصادی و بانک های ما چه تفکری قرار دارد؟
آیا تفکر سرمایه داری اجازه کم شدن فاصله طبقاتی را می دهد؟ با اندکی تامل می توان به این حرف رسیدکه طبقه میانی نیز از میان بداشته شده است. حاصل زحمات این چند ساله و پیروی از مکتب غرب در مسائل مالی کار را به جایی رسانده که طبقه متوسط هم به طبقه پایین تر نقل مکان کرده اندو حالا قشر سرمایه دار فاصله بیشتری را ایجاد کرده اند.
ادامه دارد....
