فرمانده در سایه

به سفارش دوستانم در دورهمی کتابخوانی، کتاب فرمانده در سایه که زندگی پر از فراز ونشیب عماد مغنیه بزرگ را در خود جای داده را مطالعه نمودم. خط به خط این کتاب پر بود از نقشه و حرکت در مسیری که انتهایش به نابودی اسرائیل می انجامد. از عملیات در سیزده سالگی و آموزش های امنیتی و  چالش کشیدن نقشه های طراحی شده توسط ژنرال های آمریکایی و اسراییلی. اینها گوشه ای از زندگی مردی است که 25 سال در سایه، سرویس های امنیتی 40 کشور دنیا را به دنبال خود کشید. 

مبارزه می کنیم 

عماد مغنیه یعنی مبارزه، یعنی جهاد، یعنی فرمانده، یعنی راهی که انتهایش به محو شدن اسرائیل می رسد. تمام هم و غمش نابودی رژیمی بود که نقشه های اصلی آن را امام راحل برای فرزندانش تدوین و تشریح کرده بود. 

حاج رضوان مرد خستگی ناپذیری است که می تواند الگوی مناسبی برای اهل مبارزه باشد. مبارزی که با دست خالی میدان را ترک نکرد و ابتکار را شعار خود قرار داد و با توکل بر خدا چنان کرد که تا سال ها اسرائیل و سردمدارانش خواب راحتی نداشتند. 

بخش هایی از کتاب برای تغییر حال شما؛ 

یک مکتب کامل

حاج رضوان هم روی سازماندهی گروه های مقاومت عراقی کار می کرد، هم روی آموزش نظامی رزمندگان انها و هم روی رساندن سلاح به دستشان. حاج عماد به راستی یک مکتب کامل بود. یک سازمان که در یک نفر جمع شده بود. 

فرمانده بزرگ مقاومت همه جزییات مربوط به دشمن، زرادخانه ی سلاح هایش و واقعیت های نظامی اش را با دفت دنبال می کرد. می خواست ساختار اسراییل و جامعه و اقتصاد و فرهنگ و رسانه هایش و هر چیزی به آن مربوط می شود را به خوبی درک کند. 

تمام تمرکز روی حفظ امنیت

بیشترین توجه او متمرکز بود روی حفظ امنیت دبیرکل حزب الله سید حسن نصر الله . برای او سید فقط رهبر حزب الله نبود؛ آن دو رفیق راه مقاومت و جهاد بودند، اخلاق و خلق و خویشان شبیه به هم بود. چنان با هم هماهنگ عمل می کردند که حتی امصایشان هم تا حد بسباری شبیه هم شده بود. 

او قوائد را طراحی، دستور را صادر و کار را اجرا می کرد. فاصله او با بروکراسی اداری از زمین بود تا آسمان. می فهمید سازماندهی فعالیت ها چه اهمیتی دارد. خودش بر جزییات مسائل نظارت می کرد.ذهنیتی داشت که آن، مسائل نظری از مسائل جدا نبود و به همین خاطر بود که یک فرماندهی میدانی درجه یک محسوب می شد. 

کتاب: فرمانده در سایه