افسر جنگ نرم

ابعاد اتفاقات این چند روز را باهم بررسی کنیم و نگاهی که خود به این ماجرا داشتیم را موشکافانه مورد نقد قرار دهیم. در جمعه 13 دی ماه سردار رشیداسلام سپهبد قاسم سلیمانی به طور ناجوانمردانه ترور می شود و مردم را داغدار می نماید. چند روز مردم عزیز ما در بهت فرو می روند. کل اینستاگرام تا چند روز تصاویر سردار می شود و حرف های جور با جور.

حرف از انتقام پیش می آید نه یه انتقام ساده ، بلکه انتقامی سخت. دوباره اینستاگرام می شود پر از هشتگ و تصاویر سردار دلها. چه اتفاقی در حال وقوع است؟ تشییع پیکر سردار آغاز می شود و 50 کشته و 200 زحمی در کرمان، اما مردم هنوز شهید را به دوش می کشند. نیمه های شب درست ساعاتی قبل از دفن پیکر شهید، پایگاه نظامی عین الاسد مورد هدف موشک های ایران قرار می گیرد. هنوز حادثه آنچنان در فضای مجازی نچرخیده که خبر سقوط هواپیمای مسافربری اوکراینی در اطراف تهران در اخبار پخش می شود. همه خدمه و مسافران جان باخته اند. اما عظمت حادثه شخم زنی پایگاه عین الاسد آن قدر بالاست که تا چند روز کسی به فکر هواپیمای سقوط کرده و مسافرانش نیست. 

حضرت آقا روزِ حادثه ی درهم شکستن هیمنه آمریکا، ضربه سپاه به عین الاسد را سیلی می خواند و می فرمایند: بالاخره یک حادثه‌ی مهمّی اتّفاق افتاده است؛ بحث انتقام و مانند این حرفها، بحث دیگری است؛ حالا یک سیلی‌ای دیشب به اینها زده شد. 

گوشه و کنار، در رسانه های دشمن اشاره ای به اصابت موشک های کروز سپاه به هواپیما می شود اما در داخل مسئولین سازمان هواپیمایی با ادله فراوان و با قاطعیت موضوع را رد می کنند. اینستاگرام همچنان آلبوم تصاویر حاج قاسم است و تصاویر هوایی از پایگاه عین الاسد. 

صبح از خواب بیدار می شویم و بیانیه ستاد کل از رسانه ملی پخش می شود. آری آنچه در همان روزهای اول توسط رسانه های معاند پخش می شد واقعیت داشت. اصابت موشک پدافندی کشور به هواپیمای مسافربری اوکراینی. 

سردار حاجی زاده،  بار این هجمه ای که تا چند لحظه ای دیگر هزاران برابر خواهد شد را به دوش کشید و آن را یک خطای انسانی خواند. سلیبریتی ها که در این چند روز صدای شان در نمی آمد سر از خاک بیرون آوردند و شروع کردند به هشتگ زدن: ایران تسلیت. 

سپاه همچنان زیر هجمه فراوان قرار دارد. رسانه ملی دوباره ناشیانه به میدان می آید و فقط مصاحبه کسانی را پخش می کند که می گویند اشتباهی که افتاده چیزی از ارزش های سپاه کم نمی کند. رسانه ای که هنوز نمی داند چطور بار را بردارد و انگار این ناشیانه گری اش خاتمه ندارد. کسی نیست بگوید خب عزیز من! اگر دو نظر مخالف را پخش کنی دیگر طرف نمی رود سراغ رسانه معاند و خبر دروغ و جعلی نمی گیرد. دوباره کاربران فضای مجازی وارد گود می شوند و اینبار حرف از سرداری می زنند که جان داد و سرداری که آبرو را در طَبق اخلاص تقدیم کرد. 

بازیگران دوزاری و سلیبریتی ها مشغول وطن فروشی، والیبالیست ها هم توپ می زنند هم توئیت، و حالا این دانشجویان دانشگاه هستند که باز باید اتفاقی را رقم بزنند، شمع و گل و پروانه و بلبل همه جمع اند و باید هم سفیر روباه پیر مشغول فیلمبرداری در بین جمعیت دیده شود. تصاویر سردار پاره می شود و شعارهایی در اوج ناسپاسی فضای خیابان دانشگاه را پر می کند. 

سپاه در همه میدان ها حاضر است. از خاک تا آسمان! از سیل گرفته تا زلزله و جنگ و ... جانفشانی هایشان همچنان در صدر همه از خودگذشتگی ها قرار دارد. از سردارهایشان گرفته تا پایین ترین درجه دارها. دشمن بعد از سلیمانی به شدن به دنبال ترور یکی دیگر از تاثیرگذاران ارشد سپاه است. ترور اول فیزیکی و ترور دوم شخصیتی و مجازی. یکی را با راکد و دیگری را با بازیگران میدان مجازی.

همه شده ایم افسر جنگ نرم. عزیزم! میدان جنگ واقعی سرباز و افسر نمی خواهد؟ تصور ما از افسر جنگ نرم چیست؟ آیا اینکه ما تصویری را در فضای مجازی قرار دهیم می شویم افسر جنگ نرم؟ روزی 52 استوری می گذاریم به نیت 52 نقطه ای که قرار بود ترامپ دیوانه هدف قرار دهد. 

حرف آخر؛ عزیزم ! برادرم! مسجد ها خالی شده! اگر افسر ارشد جنگ نرم هم باشی بدون مسجدی که سنگر است و سنگر پناه گاه، حتما کشته خواهی شد. کشته ای که شهید نیست.