انتخاب چوپان

امروز روز سرنوشت سازی است. تیم های ایران و ایرلند برای حضور در جام جهانی باهم رقابت می کنند و برنده بازی راهی جام جهانی خواهد شد. از تاکسی گرفته تا نانوایی، از مهمانی گرفته تا جلسات رسمی همه جا صحبت از فوتبال است و ترکیب احتمالی تیم ایران. راننده تاکسی می گفت که ما چنانچه ده دقیقه اول را سراسر حمله باشیم مطمئنا زننده گل اول خواهیم بود و زننده گل اول برنده بازی است، حال بر اساس کدام آمار خدا می داند. 

چند خط بالا گوشه ای بود از آنچه شما می توانید در تمام مسائل آن را بست دهید. ما مردمی هستیم که در تمامی امور کارشناسی بی بدیل هستیم و کسی نمی داند این همه اطلاعات چطور در ذهن ما قرار گرفته و این قدرت تحلیل چطور و بر اثر کدام تلاش به دست ما رسیده است. 

یکی از چیزهایی که به شدت و بدون داشتن ذره ای اطلاعات در مورد آن حرف می زنیم مباحث علمی- مذهبی است. گلاب به روی مبارکتان در تاکسی نشسته بودم در آن زمانی که هیچ دانشمند احمقی به فکر تولید کرونا نیفتاده بود. از قضا صحبت از مشروبات الکلی شد و عزیزی که در تاکسی کنار راننده نشسته بود نکته ای علمی را بیان نمودند که هنوز با یادآوری آن کمرم تیر می کشد و هر چه اصرار می کنم که وینستون بکشد گوش نداده و تیر می کشد مانند هلو...  آن بزرگوار می گفت: همین سیبی که ما می خوریم وقتی وارد بدن می شود از خود الکل تولید می کند پس حالا که بدن ما نیاز به الکل دارد ما خودمان الکل مورد نیاز آن را تامین می کنیم با خوردن روزانه الکل. 

این یک مورد کوچک بود از خرمن لا یتنهایی علوم ما و ارتباط با تمام عوالم. حال حاصل مطلب این می شود که عده ای تا اتفاقی در مملکت می افتد نظام و انقلاب و اسلام را مقصر می دانند در حالی که هیچ اطلاعاتی ندارند و صرفا از ترس اینکه مردم نگویند این بنده خدا لال بوده ارئه مطلب می کنند. هر کس از اسلام می خواهد بداند یا به باید به قران رجوع کند یا سنت پیامبر و ائمه اطهار. حال من به گوشه ای از ظرافت آنچه در مبانی مدیریتی اسلام وجود دارد اشاره می کنم تا شما خودت بخوانی حدیث مفصل از این مجمل. 

امیرالمومنین علی علیه السلام فردی را برای گرفتن مالیات به محلی روانه می کند. دستورات فراوانی از نوع ورود، برخورد با اهالی و حیوانات، ورود به گله و انتخاب نوع حیوان و غیره به او می دهد. اما نکته حائز اهمیتی که شاید شما در هیچ جایی به جز در مبانی مدیریتی اهل بیت مشاهده نکنید آقا به مامور خود دستوری می دهد که در پاراگراف بعد آن را مشاهده خواهید کرد. 

انتخاب چوپان!!! (نامه 25 نهج البلاغه)

«غیر از کسى را که به او اعتماد دارى بر آنها امین قرار مده، امینى که نسبت به اموال مسلمانان درستکار باشد،تا جایى که آن اموال را به حاکم مسلمانان برساند و حاکم هم بین مردم پخش کند. جز خیرخواه و مهربان و امین و حافظْ چوپانى بر حیوانات مگمار، که با حیوانات درشتى نکند و آنها را به جبر و مشقّت نراند،و نرنجانده و خسته ننماید. هر آنچه نزد تو جمع شد به سرعت به سوى ما فرست تا آن را در محلى که خدا دستور داده مصرف کنیم. وقتى آن اموال را به امین سپردى به او سفارش کن بین شتر و بچّه شیرخواره اش فاصله نیندازد، و آن قدر شیرش را ندوشد که به بچّه او زیان رسد، شتر را با سوارى گرفتن خسته و درمانده نکند،و در دوشیدن شیر و سوارى گرفتن بین آن شتر و شترهاى دیگر مساوات را رعایت نماید، باید زمینه استراحت حیوان خسته را فراهم کند، و آن شترى را که به پایش آسیب رسیده و از حرکت ناتوان شده آرام و آهسته براند،و آنها را به آبگاههایى که شتران بر آن عبور مى کنند وارد سازد، و از کناره راههاى علف دار به جاده هاى بى گیاه نبرد، و ساعاتى به آنان استراحت دهد، و باید آنها را کنار آبهاى کم و گیاهان بیابان واگذارد، تا به اذن حق چاق و استخوان دار و پر مغز نزد ما آیند، نه رنجیده و خسته، تا آنها را به فرمان قرآن و روش پیامبر صلّى اللّه علیه وآله تقسیم کنیم، که این عمل باعث بزرگى اجر توست، و به رشد و هدایتت نزدیک تر است،اگـر خـدا بخواهد.»

در زنجیره تمدن اسلامی، بعد از به ثمر نشستن انقلاب و نظام باید دولت اسلامی تشکیل شود که این مورد تا به حال محقق نشده است. دولت هایی زمام حکومت را به دست گرفته اند، عده ای تا حدودی پیش رفته ولی مشکلات و معظلات اجازه ادامه مسیر را از آنها گرفت و دولت هایی نیز انگار روی کار آمدند تا قطع کننده این زنجیره ی تمدنی باشند. حال آنچه در اذهان وجود دارد شاید این باشد که ضعف  آقایان ناشی از ضعف مبانی اسلام باشد در حالی که چنین نبوده و کسانی که ما آنها را به عنوان دولتی می شناسیم نتوانسته اند آینه تمام نمای اسلام باشند حتی در کوچکترین دستورات اداره جامعه . 

برای درک بهتر این مسئله شاید برجام و اعتماد به سران یهودی و صهیونیست ایالات متحده بهترین مثال باشد که قران به بیانی روشن فرموده: 

ای کسانی که ایمان آورده‌اید! یهود و نصاری را ولّی (و دوست و تکیه‌گاه خود،) انتخاب نکنید! آنها اولیای یکدیگرند؛ و کسانی که از شما با آنان دوستی کنند، از آنها هستند؛ خداوند، جمعیّت ستمکار را هدایت نمی‌کند