قاسم بود! با همان نگاه! با همان رجزها!
مانند همان قاسم در عراق به اندازه غصه های امامش تقسیم شد...
قاسم بود! باهمان شوق! با همان زمزمه احلی من العسل!
مانند همان قاسم میدان را بدست گرفت و برای بلای عظیم اعلام آمادگی کرد.
و خدا می داند چقدر زمزمه کرده روضه نوجوان امام مجتبی را و چگونه گره زده دلش را با غصه های عمه جان امام زمان که اگر قرار بود کسی روایت کند حال و روز مولا را در نبود قاسم حتما می گفت: که شهدا در قیامت به مقام حاج قاسم غبطه خواهند خورد...
۰
۰