وبلاگ شخصی محمد برزین

سلام

من یه سری اهداف مشخص و یه قشر مخاطب خاص تو ذهنم دارم که سعی می کنم متناسب با این دو عامل برنامه داشته باشم

از لحاظ زمانی فعلا نه، ولی از لحاظ محتوایی یه سیر محتوایی تو ذهنمه که البته پایبند بودن بهش سخته ولی به نظرم ارزشش رو داره و در مورد زمینه ای که من می نویسم بازدهی بهتری داره این حالت؛ خصوصا اگر بتونم از حیث زمان هم یه حداقل و حداکثر فاصله ای رو رعایت کنم بازدهی بهتری خواهد داشت

از لحاظ میزان زمانی که صرف پست ها میشه و پشتوانه ی مطالعاتی معمولا خیلی زیاده

انقدر که معمولا یه پست چندین هفته و یا چندین ماه به صورت پیش نویس میمونه تا تکمیل و اصلاح بشه

سعی ام بر اینه که چیزی رو بنویسم که کاملا تجربه کردم یا به درستیش اطمینان دارم

و همه ی اینها یه وسواس شدیدی رو ایجاد میکنه و خب گاهی آزار دهنده میشه و روند کارم رو به شدت کند میکنه

امسال به این نتیجه رسیدم که برنامه ی انتشار محتوای وبلاگم رو مکتوب کنم، به نظرم تعهد بیشتری ایجاد کنه و در سرعت بخشیدن به کارهام هم مؤثر باشه

سوال اول مبهمه!

مطالب وبلاگ، حاصل مطالعات یا تاملات بنده هستند. اما زمانش معلوم نیست، یعنی معلوم نیست کی به نتیجه برسم.

از جت اعتماد هم، اگر روزی از مطلبی که نوشتم، منصرف بشم، پاکش میکنم. تا الان هم اکثر مطالب وبلاگ رو پاک کردم.( به عبارت دقیق تر، به حالت پیش نویس در آوردم که فقط برای خودم بمونه)

سلام اقامحمّدجان، عیدت مبارک باشه :)

امیدوارم در کنار خانواده، سال خیلی خوبی داشته باشید.

امّا سوالا:

در مورد زمان که هر وقت عشقم بکشه، حالا فرقی نداره تو یه روز ۱۰ تا مطلب باشه یا تو یه ماه فقط ۱ مطلب، مهم اون عشق نوشتنه هست.

بستگی به نوع پست داره، اگه آموزشی باشه زمان زیادتری میبره و اگه شخصی نوشت باشه که نهایتا یک ساعت.

مطالعه هم که مدّتی هست ازش فاصله گرفتم امّا مطالب وبلاگم، اکثرشون حکم مطالعه از زندگی شخصی خودم داره.

زمانی که مطلبی نگارش میشه تا حدود زیادی بهش اعتقاد دارم امّا ممکنه بعد از مدّتی دیدگاهم نسبت بهش عوض بشه.

دل به دل راه داره آقامحمّدجان :)

منم دقیقا همین حس رو نسبت به شما دارم.