حدود نیم ساعتی از خوردن صبحانه گذاشته و من مشغول خواندن روزنوشت های شاهین کلانتری هستم. هر وقت دلم برای نوشتن تنگ می شود و میخواهم شروع کنم سراغ نوشته های شاهین و آن سایت ساده اش می روم. نوشته های شاهین اینقدر انرژی بهمراه دارد که وقتی موس در چنگال مغزم اسیر می شود ده ها صفحه را با لینک های مرتبط وا می کنم.
خواندن را دوست دارم و نوشتن را بیشتر. هنوز نتوانسته ام نامی برای نوشتن انتخاب کنم. منظور همان استعاره است. استعاره ای هیجان انگیز که اگر کسی پرسید چه میکنی با ذوقی وصف ناپذیر بگویم مشغول به ...
اینجا برای بار چندم تشکر می کنم از شاهین عزیز بابت نوشته های پر از حال خوب.
۰
۰