
باید به کناری رفت و مانند مربی ای که ورزشکارش در میدان مسابقه اس از زاویه ای دیگر به ماجرا نگاه کرد با این تفاوت که این بار آنکه وسط میدان است خودمان هستیم و باید خود دیگرمان از گوشه میدان ما را بررسی کند. برای شنیدن صدای خودمان نیاز است بال و پر بزنیم و مانند کودک پر جنب و جوش بی فعال لحظه ای آرام نداشته باشیم.
- ۰ نظر
- ۰۲ ارديبهشت ۹۸ ، ۱۰:۰۰